ne çıkar
gittiðin zaman
avluda oturan,çaresiz bir þehir olur aklým
kýyýlarýnda senden kalan yýldýz tozlarýyla seviþirken
þarkýlarla bezenir ufuk,kuþ seslerinde hüzün naðmeleri
bu gece güzel olacak
güzel olan gecelerin sonu kavuþmaya delal ki
ezberlediðim tüm terler tenine dökülürken
orada öylece kalmak...
aþka kulak asarken ilk defa
gölgenden gövdene uzanan merdivenin aðacýný çýkýyorum
taa omuzuna kadar.
yükünü hafifletiyorum zeytinlerin
ayýþýðý gülüyor.
býrak içini boþ sansýnlar göðün
kimse duymasýn sokaklarýn maviye keskin yanýný
daha önce fýsýldadýðým rüyanýn sahibi
sevdanýn dili.
sabahýn körüne az kala
düþleri yaktýðýmýz yoldan devam edelim
sönsün ýþýklarý lambalarýn
ne çýkar/çýkarsa
tüm yollar sana çýkar
köprüler,daðlar,ovalar
ülkeler de atlasan
ateþler içinde parlar daðýn
ruhunu ýsýtan cenneti
olayým.
baðýþla
kaderin suyundan tas tas içerken
ömür bir sonun son yazgýsý
deftere dökülen lehçe
ahh
kýrmýzý yarada en güzel gül`ü açýyorum
avucunda tarih muhteþem lisan
yýkansa da kar suyuyla
silinmez izi.
sevgilim
biz biraz daha çocuklarý sevelim
özleyeceðimiz teneffüs aralarýný
uzun koridorlarý
bir de o aðacýn dibini
týrmalarken bakýþlarýný/
bakýþlarýmla.
sana uyuyan nefes olurken-tut beni
ölüyorum.
ýhlamurlar çiçek açýyor
göz göz yuvalarýna dönüyor karýncalar
ahh
nasýl mesudum boþalan sokaklarýn aynasýnda
seninle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.