Sabır be sükunetle

Sabýr..
ve sükunetle
ararým Sinesi yanan,
Cefaya hoþ bakaný yoklarým

Kalbinin
Sözünden
ibrete dalarým Halim
aklýma geldikçe yanarým

Beyhude
Geçen yýllarý
kime nasýl anlatýrým Gafletten
Ne anlarým, sormadan dalardým

Hesapsýz
Heyecan yaþamak
için can atardým Aklý kime
býrakýrdým, uyanýklýk yapardým

Aldanmak
Avunmak için ecre
dönüp bakmazdým,zafiyete
Kýlýf arar, ukalalýðý bir þey sanýrdým

Hiçbir þey
Olamadýðým için
zan üzerine yaþardým
Ne kadar insan olmaktan uzaktým

Ömre...
Bedel an vardýr O ne
müthiþ zamaný hakikattir

Ruhun
Evvelinden Furkandýr
Ýhlas vuslat þevkine akandýr

Ömürden
Geriye ne kaldýysa
Hazan mýdýr, zan, hak mýdýr

Yoksa
Beyhude
geçen yýllarýn Vicdana
mahcubiyet yaþatan arý mýdýr

Gece..
Sessiz ve
karanlýk, yine her þey
uyumuþ, ruh kanatlanmýþ

Umut
Bilmem ki hangi hazanýn
vicdanýnda hicrana boyanmýþ

Sinede
Her zaman
ötmeye amade kuþ bir lahza
olsun durmaz, hal dayanmaz

Suskun
Geceler deryalarý
yalnýz býrakmaz, Sahralar
vaha hasretinden hiç usanmaz

Kabirde
Ruhsuz olan yatmaz,
toprak bakmaz, Mizan aklý
yitik ve Araf ta olan için bulunmaz

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: