yüzünün geceye dönük penceresinde aymazlýðým selvi boyuna sýðýndýðým çýlgýn bir çiçek kolunun altýndaki köprüden al yazmalý aðýtlar dökülürken soðusun ölüler aþkým ve ülke için sularýný söndürmek mümkün mü içimdeki yangýnýn.
kelepçelendikçe daðlarýn arasýnda adýn göðsüne uykular leke býrakan bir çocuk sesi uzanmadan sokaklar lacivert gülüþlerde demlensin düþler dün gibi dönerken ýsýnsýn sabahlar sevincin kanatlarýnda.
gözbebeðimde dilim dilim hüznün uçurumu bulandýkça topraða yok aðlamýyorum sevdiðim yaðmurlar dinlendiriyorum sadece kaderime gül ol diye. ki, parantez içinde gözucun saklarken dört mevsimi öpsün kývýlcýmlarý damarlarýmý gel n`olursun.
sürekli avuçlarýmda yattýðým yerin motiflerinde yüreðimin oyasý takvimden tarih ezberletir þiirleri yalnýzlýðýma.
yokluðunun savaþ mektebinde tarumar ederken kalbimin beþiðinde ruhunu namlunun ucundaki hangi ses tutar da beni ölürüm.
sesinin týnýsýnda kaç kez kaydýmsa boþluða mürekkebi dolan kalemin içimin sýzýsýnda mavi çizik hücrelerimi his his saran.
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.