’Hasret’ nedir, bilir misin? Ya ’Tahassür’? ...Yani, ümitsiz bekleyiþ... Yok...Bilme varsýn, Sen, hep beklenen olmalýsýn. Huzur gibisin, umut kadarsýn, Bir elma aðacýnýn kýþ boyu beklediði Pembe baharsýn.
Tahassür, benim can yoldaþýmdýr, Ben hep bekleyeceðim Ve sen hiç gelmeyeceksin, Bir damla yaþým var göz pýnarýmda Kara günüme sakladýðým, Beni ondan edeceksin...
Olsun... Ben yine okþarým saçlarýný Ellerim deðmese de, Açmam hiç avuçlarýmý Ellerinin sýcaklýðý gitmesin diye Ve gözlerinin rengini görür her yerde Artýk, hiç bir rengi göremeyen gözlerim. Senin gözlerin mi olmuþ bütün dünyam, Yoksa, göz kapaklarýnýn ardýnda mýyým ben, Kim bilir... Ben ki, Miadý çoktan dolmuþ bir deli fiþek, Bir yürek sevgi, Bir tutam þiir...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.