SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİM

sana ne desem bilmiyorum
söyle oyuncaðýn mýydým senin
yalanmýþ caným cicim demelerin
kalp kýrma da yokmuþ benzerin

sana o kadar çok inanmýþtým
önce Allah sonra sana tapmýþtým
canýmda can bildim yine aldandým
oysa seni baþýma taç yapmýþtým

yaþananlar bir yalan masaldý de
ama seni hiç sevmedim deme
bir sihirli deðnek dokundu bize
getirdi bizi kendimize

belkide böylesi ikimiz içinde iyi oldu
önümüzü görmemize engel bulutlar daðýldý
olacaklar sanki içime doðdu
uzaklaþan hayallerim bir kement gibi boðdu

artýk inanmýyorum aþka sevgiye
bir çýkar iliþkisi deyip gülüyorum sadece
aldýn yüreðimi benden bilmem ki niye
bir dön bakýver sen de maziye
ikimize ait çok iz göreceksin
istesen de o izleri silemeyeceksin

alma mazlumun ahýný çýkar aheste aheste
sen zannetme ki kuþ kafeste
ölümü hissedersin son nefeste
sevdiðini söylesen de çok geçtir artýk
gözyaþlarý yere düþmeden
sen çoktan omuzlarda topraða verilirsin ...




Refik
06 . 10 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: