ANLAMADIN EY YAR

ne hayallerim vardý ikimize dair
hepsi yaz boz tahtasý gibi silindi
yerle yeksan oldu umutlarým
yaydan çýkmýþ bir ok gibiyim
seni açýk sözlü dobra bilirdim
keþke sözde deðil özde dürüst olabilseydin
ne kadar da içten pazarlýklýymýþsýn
sinsice oyunlarýnla gönül eyledin
sahte sevgilere karným tok artýk
karþýma çýkmaya olacak mý cesaretin
bu kaçýncý gelip gitmelerin yüz çevirmelerin
hayat dalýmdaki son yapraklarý da kuruttun
yeþermez artýk bir daha
ona can veren suyun kurudu menbaý
seni hatýrlamak için bir
hatýrlamamak için pek çok neden var
gözlerimin önünde kaldý iki nemli göz
seni hep ilk gördüðüm halinle hatýrlamak isterim
yüreðime öyle bir akmýþtýn ki
tüm bedenim titremiþ erimiþti içim
rüyalarýmýn devamlý yatýlý misafiriydin
sessizce gelir yataðýma süzülürdün
bir gülüþünle can bulurdum
el ele koþardýk bulutlar arasýnda
ben sana yanmakla kalmadým
esirin oldum anlasana
her þiirimde seni koyuyorum cümlenin en baþýna
kelimeler isyan ediyor eksik yazmama
biten aþkýmýza isyanýmdýr yaþadýklarým
duy beni gülüþlerinden eksik býrakaným
ben bir tek seni sevdim
söyle sen hangi yürekte öldürdün
unutma caným
sabahý olmayan gece
yazý olmayan kýþ yoktur ...




Refik
06 . 10 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: