Poyraz karışır gözyaşlarımın arasına

Düþler býrakýyorum uyku arasý kýrýntýlarýna
Gelgitler gözlerimin vadisinde kýrpýþýr
Bir özlem gider gelir sahilin karþý kýyýlarýna
Çocukluðumu býraktýðým o humus topraklara

Yorgunluk ayak parmaklarýmdan vurur
Boynuma kadar dolanýr uyanýr uyanmaz
Neylersin gitti gelmez ,o çocukluk dersin
O misket taþýyan ellerim.

Þimdi kimliðini bilmediðim bir coðrafyada
Belirsiz ayak izlerimle
Çamurlar taþýyorum
Karanlýk bir odaya.

Ve sonra söyletir dudaklarýma
Nerde kaldý o günler
Nerde kaldý o masum çocukluðum.

2 Ekim ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: