Bu ne telaþe ey! Ýnsanlýk?
Bu koþuþturmaca, bu gidiþ nereye?
Ne vakit yitirdik onca eþsiz deðeri?
Her gün biraz daha iðrençleþmek niye?
Tüketmek, yok etmek yarýþýnýz, bir gün biter mi?
Aklýnýzýn metaforlarýna ‘iyilik’ kelimesi düþer mi?
Ýdeallerinize ne oldu?
Böyle miydi hayalleriniz küçükken?
Düþlediðiniz yaþam, bu mu?
Dünya o kadar yorgun ki kötülüklerden!
Nehirler taþýyamýyor, denizler yýkayamýyor pisliðimizi…
Hava kirliliðinden deðil bu soluksuzluk!
Sýð düþüncelerimiz yüzünden,
Ellerimize bulaþan, aya kirliliðinden…
Hayâ yitikliðinden…
Adamlýðýn gideri yok, ederi artýk bedavaya…
Zihinler ve bedenler satýlýyor, iki kuruþ palavraya!
Aya çýktýðý demde âdemoðlunun, sevgiye en muhtaç olduðu çaðda
Kör, topal býraktýk insanlýðý yolda… Yalýn ayak ve yaya…
Bu ne telaþe ey! Ýnsanlýk?
Bu koþuþturmaca, bu gidiþ nereye?
Ýdeallerinize ne oldu?
Böyle miydi hayalleriniz küçükken?
Düþlediðiniz yaþam, bu mu?
Antakya, 04 Ekim 2017
Ali Asafoðullarý