LEYLA BAHÇELERİ

Bugün savaþý hýzlandý vicdanýmýn,
cephaneliði boþaldý.
Hala titriyor parmaklarýmda o suskun heybet,
Tetiði nasýl çekerim?
Sinemde barut kokusu,
Daðlarda ateþ yakar susarým pusuya,
devasa kayalýklar arasýndaki bir hüzün çiçeði,
buz gibi ýrmaklara destan yansýtýr gibi sevdam..

Sancýlanýr kefenimde duran ürkek vücudum,
cebi yok bekleyiþlerin..
Uyusun güzel yâr, uyusun;
çýrpýnýr kýnalý yiðidim..

Sesleri damýtan büyük inkýrazlar içinde,
kabrimde bir nur, alevlere yükselir.
Sahte bir tebessüm acýtýrken canýmý,
Leyla bahçelerinde kayýp itlerin korkak iniltileri..
Ben o alaca kanatlý güvercinimi uçururken hayallerimde,
bu sade özrü aldýðý yere býrakýp dinmek öyküsü,
parmaklarým rüzgarlara bulanýk, tadý burukluk özlemleriyle..

Sevdasý öfkeyle kabarýp kusarken taþlarý tepemdem,
harr-ý þak ile gök mabedim,
Ararken eski bir sýðýnak yerin diplerinde..
Hangi divanda uyusak, sazlýk önlerinde?
Sevdalý bir adamýn dava þiirlerinde..!












Sosyal Medyada Paylaşın: