parmaklarýmýn üzerinde gezinmekte ayrýlýðýn sýrnaþan öfkesi incitemem yarýna açýlan o kapýdan tek baþýna geçme isteðinin izini ve deviremem daha dün oturduðun tabureyi
giderken sen bir evin bahçesindeki çiçekleri çiçekleri koklayan bir çocuðun ismini de aldýn yanýna
dizlerimin üzerinde oynamakta yalnýzlýðýn çocuksu siniri incitemem baþka bir yol yok dediðinde inþa ettiðim köprülerin bir bir kapýdan çekiliþini ve kalkýp aydýnlatamam kararttýðýn düþlerimi
giderken sen ’hoþca kal’ ýný burada unuttun kaldýðým ve baktýðým yer hoþluk deðil boþluk þimdi
ve söylemeyi unuttun düþmeden nasýl geçilir o kapýdan þimdi
Nigar Baran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.