KISSADAN HİSSE

Ýnsan en yüce yaratýk,
Gerçekte cüce yaratýk,
Kavgalardan, savaþlardan,
Býktýk artýk, býktýk artýk.

Yüreklerde kin nefret var.
Zalim her gün zulüm yapar.
Bu yaylaya konan göçer.
Kalan var mý bir tek artýk.

Ömür denen süre kime?
Ölüm denen sýra kime?
Vicdan denen bir kelime,
Sen de var mý bir bak artýk?

Bunca malý kimin için,
Nasýl kazandýn sen, niçin?
Gerçekleri görmek için,
Gözlüðünü bir tak artýk.

Tapulasan bu dünyayý,
Alýp gelsen gökten ayý,
Gerdirince kiriþ yayý,
Çýkar gider bir ok artýk.

Söylesem de bunca sözü,
Bakar þekle, görmez özü.
Belki beþ metrelik bezi,
Götüremez bir çok artýk.

Deðilse ki bez nasibin,
Ne olacak o gün halin?
Ufak tefek bu hesabýn,
Çöz içinden bir çýk artýk.

Sevmek gerek her ne varsa.
Bitmez toplanacak parsa.
Bu tren de bir kaçarsa,
Baþka çare hiç yok artýk.

Sözü fazla uzatmadan,
Yalan yanlýþ hiç katmadan,
Dost baþýný aðrýtmadan,
Bitirip de kestik artýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: