BİR ÖMÜR
Ben yýllarý, yýllar beni izledi.
Hayat bir sýr oldu, yýllar gizledi.
Güzel ne var ise gönül özledi.
Öylesine geçip gitti bir ömür.
Bir öte koþturduk, bir de beriye.
Dönüp de hiç bakmadýk ki geriye.
Onun þu da varmýþ, benim yok niye?
Derken geçip gidiverdi bir ömür.
Uzak yakýn olmuþ, yakýn da uzak.
Ölüm canlý için kurulmuþ tuzak.
Dostun ne kadarmýþ, düþünce bir bak!
Bakma artýk, geçiverdi bir ömür.
Baba ocaðýný, yâr kucaðýný,
Gönül bahçesini, sevda baðýný,
Hem çocukluk hem de gençlik çaðýný,
Býrakýp da gidiverdi bir ömür.
Tek tesellim, mazlum âhý almadan,
Zalim kapýsýnda köle olmadan,
Hazan gelip, yaprak döküp solmadan,
Mevsimsizce göçüverdi bir ömür.
Kapkaranlýk bir boþluða dalýnca,
Yalýn ayak, baþý kabak kalýnca,
Gözyaþýyla ismim hatýrlanýnca,
Anladým ki bitivermiþ bir ömür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.