SUSTU ŞİİR

Bu defa ne hazin .....
gözlerin karanlýk bir uçurum, kayboluyorum..
bu defa býçak kesmez susuþun,
cehennemin ateþini avuçlarýmda taþýyorum..
bu defa çok büyümüþ gururun,
olmuþ olanlar da, baþýn göðe ermiþ
bu defa ne kararlý gidiþin, gölgesiz adýmlarýn

bu defa dökmüþsün ömrümü önüne,
hazana deðmiþ renkler, bitmiþ tebessümler
paramparça daðýlmýþ gülen anýlar bak..
bu defa ne güzel unutmuþsun,
nasýl bitirmiþsin bir maziyi bak..

Bu defa nasýlda son vermiþsin daha’lara ey hayat!

paylaþýmsýzým dilenci,
içim burasý yalnýzca ben görüyorum. Korkma!!
korkularýnýn galibi hep zaman ve hep kazanan,
alýþtý korkular zamana, sen farkýnda olmadan.
korku kuþ kanadýnda bir rüzgar oldu....
milat yeniden yeniye bu gündür artýk,
dün’de bitti, bu gün: sanada uðurlar olsun..

kuþkanadýnda bir tutam rüzgar ol ki "zümrüd-ü anka",
kaf daðýnýn ardýnda umut ve hayaller var ya !
yumuk gözün ardý ise yeþil düzlük, mavi serinlik..
gece karanlýk, gündüzünün zýndanýndayým,
geldim düþe kalka, yeni günde merhaba hayata.

görmeye bilmeye yolum yok,
kapalý tüm yollarým þimdi
sana kör, sana saðýr, sana dilsizim..
uzaktan yansýr renklerim ki en parlaðýný siyahtan aldým..
gün gelir bir gün, az kaldý biraz daha, daha uzaðým !
siyahýn girdabýnda sonsuzluða yalanlarýmla karýþýrým....

alýþmak, susmak ve unutmak..
dediðim gibi yarýnla bu gün arasý....
düþler ve umutlar..

"UMUT"a selam olsun, gözlerinin karasý....
karanlýðýn kadar KORKU’yorum.
korku kadar ürkek ve kaçak...
korkuyla gelen sýðýnma o uzaktan parlayan,
sessizliðe gizlenen bir çift kedi gözü!
gözlerinden hayata yayýlan...

suskunluðumca anlamsýz bu kopuk, devrik cümlelerde..
okuduðumca, okundukça yaþanýp kelimelere saklanan
hey gidiler !
suskunluðunca anlamaya çalýþýrken, gözlerimde irileþen,
anladýkça kayganlaþan, hüznümdür bulutlarda titreþen

acýsada yara tuz basarlar yine,
acý doruða çýkar iþte acý acýya..
kanasada yara tüm sancýlar suda,
sarar sancýlarý sözler, kelimeler þiirler..
benimdir þiirler, benimdir yenilgiler,
benimdir yara, benimdir sancý bendedir feryat
olsun bir tutam tuz, bir bardak su birkaç söz...

bu ikinci bahar. ne hoþ ikinci bahar..
yosun tutmuþ, paslanmýþ prangalar
koptu kopacak.. olsun!

dendiði gibi "özgürlükse eðer, özgür-üz iþte"
dendiði gibi "acýdan geçmeyen" se acý çekiyor-uz iþte..
dendiði gibi "dünya yalan" sa yalan-ýz iþte
dendiði gibi "zaman hallediyor" sa, selam olsun zaman’a

bir konuk, bir ikram, bir kahkaha....
tabiki, çünki her þey yolunda !

sus’um nerdesin , arsýzýda al gel,
þimdi yolculuðumuz hayýrsýzýn köyüne..
kavalý’da al unutma!
kaçýracaðýz tüm gizlerimizdeki þeyleri...

zamanla biter yaþam, tükenir kalem, solar þiir..
zaman, güneþi alýr yakar,zaman alýr geceye saklar
zaman yeri göðü, dereyi tepeyi alýr sallar..
mevsimleri de alýr, bir baharý býrakýr yeniden !


anladýmki öfkem kadar büyük öfken
ki dönüpde ardýný gittin..
anladýmki bir resme bakarken ayný anda
ayný yerde duramaz iki insan..
sol yanýmda duran yaðmurlarla gelen hicran,
sol yanýnda sana çiçek açmýþ baharýn dallarý..
biliyorum artýk ne eski benim nede eski sen,
deðiþir bilinen her þey ve sen kaybolursun
bu saklanbaç oyununda..!

artýk dokunmadan göz göze, deðmeden ses sese,
susup kaybolmanýn zamanýdýr. Çünki; zaten ve aslýnda...
keþke olacaksaydý bir son böyle ; kim nasýl bilecektiki
öyleyse iyiki geçmiþim ben bu zaman diliminden.
o halde; "çünki ve zaten", "keþke ve iyiki"
tüm yaþamlara...!!

Susmalýyým....
susuyorum, susuyorum iþte içesim var kana kana..
aðýr yolcum kaplubaða, gidiyorum artýk yaralý yanýma
dur, sus, bit, git bu ilk bahar,
yedi renk kelebekler artýk ve zaten elveda!
ölüm sessizliðidir þimdi,
bu son susuþum sana....

B.Subaþý An/kara
Sosyal Medyada Paylaşın: