SAFİYE...
SAFÝYE...
Bacý,kardaþlarda olmuþtur ortanca,
Sona’nýn en göyçek kýzý oldu,Safiye,
Talihine çýkmadý dört yaprak yonca,
Evlatlarý hayýrlý,hayatý zorlu Safiye...
Ana evinde,hiç þeye vurmadý elin,
Kaderinde Evci’ye olmakmýþ gelin,
Ýþten,güçten doðrulmaz asla belin,
Bursalara da göçer gidermiþ,Safiye...
Bir yanýnda çocuklarý,bir elide iþte,
Akþama da hazýrlýyormuþ,piþmiþte,
Ýyi bir dershaneci olmuþ, Ali eniþte,
Ýçerisi kendini yakar,dýþý elleri Safiye...
Okumuþ çocuklar olmuþ mühendis,
Yaþamýnda güller,çiçekler ve nergis,
Eviyle iþi arasýnda, olmuþtur servis ,
Ýþveren,müdür,amele olmuþ Safiye...
Sultan Fatih olmuþtur,elinde kýlýç,
Bursa’da ne dal býrakmýþtýr ne alýç,
Kimselere asla býrakmamýþtýr pabýç,
Þeyhmehmettaðýnýn torunu Safiye...
Vatan millet demiþ,baþlamýþtýr iþe,
Uzun zaman rekorlar,kýrmýþtýr giþe,
Hayatýný yaþamýþtýr oda kalka,düþe,
Atom Karýnca Zeynebin anasý Safiye...
Dünyaya gelmiþtir birde kýzý Sakine,
Ýþ kadýný,ana deðil,sanki bir makine,
Çok erkeði almaz asla,atýnýn terkine,
Milliyetsever muallime olmuþ,Safiye...
Erkek evlat olarak vermiþ Serdar’ý,
Yaðmur,çamur bilmez,bilmedi karý,
Maksadý eðitim,silmiþtir kâr,zararý,
Anne,baba,kardeþ olmuþtur,Safiye...
Sonuncu bulmuþ, Kirvem Erdem’i,
Ocaðýnda unutmuþtur çay ile demi,
Fýrtýnaya raðmen yürümüþtür gemi,
Bir Kaptan-ý Derya olmuþtur Safiye...
Þeyhim;Derki yazmasam asla olmaz,
Boþa koysam dolmaz,dolu da almaz,
Kimileri de ömür boyunca, çaldý saz,
Gölge olmuþtur,her bir kese Safiye...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 22.50
09.09.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.