HAYAL SOFRASI

Kapýlarý kapat,
mumlar yaktým bu gece..
Kara üzümler süzdüm kadehine,
Taze sebzeler doðradým soframýza..
Her þey tamam, bir kokun eksik,
Olmaz lezzeti, kokusuz yemeklerin..

Biliyor musun?
Sana dokunamamanýn kýymetini öðrendim.
Sana bakamamanýn..
Sahte sevdalarýn aþksýz
sahte gözlerin yaþsýz kaldýðýný öðrendim.

Bu sofrada ahvaline bakmanýn doymak,
ve dudaklarýný oynatmandan muhabbet,
Saçlarýna yansýyan parýltýnýn altýn ettiðini öðrendim.
Bir tabak daha tebessüm ister misin sevdiceðim?
Doldurayým ömür boyu yollarýna..

Kristal bir kaseye koydum gülyaðýný,
Yedikten sonra banarsýn diye göðsüne,
ipek teninden..
Aðlamýyorum bakma öyle,
seni böyle düþündüm de kýskandým bir an kendimden..
Gelir misin yeniden bu hayal sofrasýna?
Güz mevsimlerinde, bahar günlerinde..

Sosyal Medyada Paylaşın: