HÜSEYİN...

HÜSEYÝN...

Halinden memnun,yaþar düzgünce,
Ülkesine,insana sevdalýdýr Hüseyin,
Sade bir hesap yapýyor,inceden ince,
Elinden geldiði gibi yaþýyor Hüseyin...

Yolunu yürüyor dost bildiði herkesle,
Ýncitmez canlýyý,bakar,besler hevesle,
Nafile çalýp,söylemez yarým bir sesle,
Güzellerin,güzel babasýdýr, Hüseyin...

Ümitli yaþar,geçmez gönlü Nejla’dan,
Nazý bilmez,gerçeði görür Mevla’dan,
Doðru söyler,doðruyu yaþar arkadan,
Olmuþtur evlatlarýnýn atasý, Hüseyin...

Gülþah ilk göz aðrýsý olmuþtur,saadet,
Dergahýnýn önünden geçmiyor nefret,
Uyumlu,sehâvetlidir birde civan mert,
Ehmet Eminin,yurdunun sahibi Hüseyin...

Filiz balasý,gül goncasý, kalbi ter temiz,
Dilerim hayatta bahtý olsun hep semiz,
Birbirimizden olmasýn diyor ki özgemiz,
Zere Xalanýn yürði,son nefesi Hüseyin...

Ebru ortancasý onun gönlünde yaþar,
Sevgisi,muhabbeti daðlar,ovalar aþar,
Kanatlanýp onlara doðru azimle koþar,
Gönlü hep evlatlarý için coþan Hüseyin...

Þeyhim;Derki en küçüðüdür Meltem’i,
Kabarmýþtýr duygularý, yürüyen gemi,
Baba gibi baba olabilmek sanki eldemi,
Ýyi baba,iyi insan,iyi dosttur Hüseyin...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 23.36
31.08.2017
Yalova

Sosyal Medyada Paylaşın: