Günün orta yerinde Azrail gibi dikiliyor güneþ tepemde Bir ömür dursan da öyle Ýçimdeki buzlarý çözemezsin diyorum kendi kendime
Yeni bir güneþ lazým bana Alayým karþýma bir gece yarýsý Ben ona yýldýzlarý anlatayým O bana yanmayý anlatsýn Konumuz düþer elbet aþka da Koyarýz birer duble masaya Sonrasýnda ben dönerim buzullarýma O döner göðüne
Yeni bir bulut, yeni bir yaðmur Yeni bir deniz, yeni bir gün lazým bana Her þeye benzeyen Her þeyden farklý bir ben lazým bana Ayný topraðýn ürünleri deðiliz Ayný derde aðlayýp Ayný sevinçle gülemeyiz Yeni bir dert lazým bana
Oysa sevgili dostum Hor gördüðün yýlan cesareti lazým Ýnsanlýðý yok olan insan postunu Bir kenara çýkarýp atmak lazým Yeniyi yenilemek lazým
Günün son deminde Demli bir çaya þarkýlar söyleyen ben "ah bu ben kendimi nerelere koþsam.." Ah sevgili dostum bardak Demini fazla kaçýrdým Ýçini açayým mý azcýk
Nigar Baran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.