onlar bildiðim heveste deðil tenlerine uðradýðýmda geçmiþten bir yazgý eski halette... gezinirken o ülkede kayýtsýz gözlerim ki, ömrün yataðýna batan yorgunluk yýðýný üst üste... bin atlý akýn ruhumu bulandýran þehre gül/lale yaðarken kalbimin kubbesinde iklim sanadýr huzur/um.
gece yarýsý yazýyorum bu þiiri uzun rüyalarýn ölen saatleri altýnda kývrýmlarýma dolandýkça hayalde tenhalýk daha çok özlüyorum seni hamle atsýn gürültüler çelikten kanatlarýma..
bir açýp bir kapanan perdeler aðarýrken daðlarda duyar mýsýn sevgili yeni bir günün sesini ileri... ilah olduðunu anladýðým varlýðýn son haddesine iç aydýnlýðýma vur þehri kötüyü düþünme Ben bir’im.