HOCAM OLMADIN...
HOCAM OLMADIN…
Bakýyor kara gözlerin bana,
Tutuþtum ben,sen yanmadýn,
Atma merakýmý hiç ,yabana,
Haber vermeyi hak sanmadýn…
Yokuþlar çýkýp,yurtlar edindin,
Kalbimi almaya, çok didindin,
Oldum maþukun pek sevindin,
Bir kere olsun, adým anmadýn…
Aþkýmýza da hiç olamadýn çara,
Yüreðime açtýn derin bir yara,
Daha ne eyleyeyim ben fukara,
Eziyetler ettin,asla kanmadýn…
Vurdu felekler,sende vurma,
Sahralara,çöllere de savurma,
Beðenmedin ise bende durma,
Aldýn beni yar,niye satmadýn…
Gül deðilsen,olma yar diken,
Yemeðine de olsaydým tiken,
Ýlk göz aðrýmdýn,sevdam iken,
Beni mutluluða, hiç banmadýn…
Þeyhim;Derki benim yaramaz,
Yapma bu kadar iþveyle,naz,
Cenazemde kýlma sen,namaz,
Baþ ucumda hocam olmadýn…
Nurettin GÜLBEY
Saat : 16.57
22.08.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.