ÖTEKİLERİN DÜŞÜŞÜ

tükeniþ iklimi bu dedim boynumu göstererek
bu da samimiyetsizler kalabalýðý
mesafe duygusu karþýmda oturmuþ yüzüme bakýyor
yaþlanmýþ bir çocuk aniden yüzümü alýp kaçýyor
dur diyorum çocuða o bir Edip Cansever Þiiri
çocuðun ellerinde tetik satýcýlarý dolaþýyor



derin tatminsizlik! hüznün en görünür silahýdýr
ki depresyon bana kardeþ gibi davranýyor artýk
ve sesini öpmenin tabiata aykýrý olduðu günlerde
unutulmak bana hiç yakýþmýyordu doðrusu, hiç



silinmek fiili serbestçe konabiliyor insanýn alnýna
insanýn alný veda etmiþ kelimeler sandýðý
ve gidip de dönemediði yerlerle doludur
ötekilerin düþüþü bu dedim alnýmý göstererek
bu ikisi de ten ve düþ çürümeleri
izah edilemeyen bir ok aniden fikirlerime saplandý
bilgiyi uzaklaþtýrdýlar salondan hemen
ah dedim bir býçaðýn aðzýyla konuþana
ah, bir gün para ortadan kalkacak!



aldýrmazlýk kapýsý! kaybedenin en görünmez silahýdýr
itaatsiz ve uçuþkan hislerin en güvenli sýðýnaðý
bu da “gönüllü uykusuzluk” dedim yüzümü alýp gidene
uyanýþa adanmýþ bir Nazým Hikmet Þiiridir; onu da al git!
içinde adý geçen bütün þehirler tutuklanmýþtýr




Sosyal Medyada Paylaşın: