ŞİİR VE KELEBEK...

Hayatýn ritminde kayýp güftelerin yolculuðu
Yine merhem olan dirayetin kýblesinde
Düþsek de için için dertlenen bir þiirin kanatlarýndan,
Akýl fukarasý üç beþ þair
Bir de geçkin i mgelerine konmuþken börtü böcek
Teselli bulduðumuz kanatsýz melek adeta
Yazýlan her þiir.

Kývancýnda saklý ömrün,
En dibinde yosun tutan mizaca binaen
Güne teðet geçmenin özlemini
Hicapla reddeden güneþe dair
O ýlýman þiir;
Kayýtlara geçen her ölümlü günde
Doðmakla mükellef madem þair
Hadi doð sen de usulca aklýmýn merhalesinde
Bir aþka daha yelken açtýðým
Baðlanmýþ basiretim içimde kala kalmýþken
Bir ukde mahiyetinde.

Gözlerimde þaþalý bir hüzün
Fark eder mi mutluluðun diðer adýna
Deðse yüzüm?
Hatta kibar bir lisanda ölümü de mimlesek
Þiirin bam telinde
Sevgiye dair bir günce daha yazmayý çok mu
Görecek Tanrý?

Karmaksa asil bir vazife,
Tohum ektiðimiz gönülde
Açmaya dair belki de solmaya biat
Yine evet yine de her þeye inat
Aþkýn rahlesinde huzurun nakþettiði
Dolduruþa gelen cehaletten çok uzak yine
Aklýn ýrmaklarýnda yüreðin de sulhunda
Yýkanmayý meziyet bilen her münin,
Gölgesinde saklý umudun da dokunmazken tek bir teline
Kanýksadýkça kaderi
Býçkýn bir sevdaya düþse yürek ne mi çare?

Olasý mý vazgeçmek,
Mümkünse dolan sen de arka sokaklarýnda
Yazmadýðýn onca þiirin
Þirin bir kelebek olmaya aday her þiir
Kozasýndan hatýra bunca hayali de
Yüklemiþken kýsacýk ömrüne.

Sosyal Medyada Paylaşın: