KUYUMCU...
Kutsalýn çatalýnda zehri arakladým
Tabaðýndan iblisin.
Kayýtsýzlýðýný mimlediðim yalanlarýn da aldým boyunun
Ölçüsünü:
Kýpraþan yenilgilerimi boykot ettim satýrlarda:
Kâh düþtüðüm kuyunun merhalesinde
Kâh satýlmýþlar çarþýsýnda bir kuyumcuya
Rehin verdim yüreðimi.
Al, dedim,
Bozdurmakla mükellefim yüreðimin isini
Bak nasýl da sývalý balçýkla.
Güldü, piþkince;
Geri çevirdi elinin tersiyle yüksündüðüm gölgemi
Bile görmedi kendince.
Ne yani, dedim:
Bu da mý yalan?
Madem kuyumcusun al da boz kalbimi
Ben de harcarým avuç avuç,
Zaten itibar etmiyorlar
Saklý tuttuðum iyiliði nasýl da çarçur…
Kesti lafýmý acýyla- balýn þerrine lanet,
O kelli felli
Zanlarýn da muteber yalancýsý
Ve yine dili döndüðünce baktý þaþkýnlýkla;
Soytarý bir i mge savurdu alýp çantasýndan:
Kaldý mý senin gibisi,
Demesine izin vermeden çýktým dükkândan:
Bir elimde yüreðim bir elimde safi yalan
Kusan itibarlarýna minnet etmeyi asla
Beceremediðim
Sayýsýz insan adýna…
Bir kuyunun dibine düþen gölgeme bile bakmadan
Kaçtým koþar adýmlarla:
Gölgemden de kurtulmuþtum ya:
Ah, bir de kinini aþk belleyen
Dünya ahvaline de dönüp sýrtýmý
Kaçýp gitsem buralardan
Hele ki boyutsuzluðun ülkesi hangi âlem ise
Baþýmý okþayan melekler de olmasaydý ya,
Ya, inancýma sahip çýkan Yaratan da terk etseydi beni?
Yalan doðurmayý beceremedim ya, güzel annem:
Keþke bir yalan borcum olsa da
Þu sefil dünyaya;
Günüm de dönmeden siyaha
Mutluluðu protesto edenlere de
Nakþetse dilim
Hem de hüzün denen dipçikle
Öldürüldüðümü kim bilecek?
Belki de doðmayý reddeden güneþten daha da
Sýcak bir âlemi düþlerken
Þunca þiirin göbeðinde
Ölüp dirilmeyi meþk eylediðim
Bir garip faniden öte
Bir de tebessümlerimi daðýttýðým
Kifayetsizliklerimin zincirinde.
Gölgeme bile
Ýtibar etmemeyi,
Öðrendiðim gün
Mutlu olacaðýmý bilsem ne fayda?
Hele ki öz(r)üme karýþan naralarýmdan
Bile sorumlu tutulurken
Gün ve gece,
Derledikçe günü
Dünü bile unutmayý beceremediðim
Kayýp ömrün þeceresinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.