PEŞİNDEN KOŞUYORUM

Melek misin cin misin, aldýn aklýmý baþtan?
Bazen mesafe koyup, aklýmca üþüyorum,
Haberin yok baþýma vurduðun onca taþtan,
Her ne tarafa kaçsam önüne düþüyorum.

Güneþini kaybetmiþ gibi her an gözlerim,
Karanlýklara dalar, eþkâlini gözlerim,
Senden bile gizlerim, anlaþýlmaz sözlerim,
Bilsen nasýl þarj olup, eriyip taþýyorum.

Hayalin hayalimde, elimden düþmez sazým,
Bilinmiyor ki nazým, dert döküyor avazým,
Sevdandýr gizli bazým, bitmek bilmiyor gazým,
Sardýkça beni hazzýn, coþtukça coþuyorum.

Hele de geceleri, derdimle telaþtayým,
Yatakta yarý çýplak, dikenli bir taþtayým,
Kývranýp gidiyorum, uzaklarda boþtayým,
Hayallerinle sanki boþlukta yaþýyorum.

Durup düþünüyorum, düþüncem bile haram,
Yürek býrakmýyor ki mantýðýmdan bir gram,
Kaçtýkça daha fazla tutuþuyor ýzgaram,
Körükledikçe sevdan, yandýkça piþiyorum.

Dün akþam yine öyle, dedim bir düþüneyim,
Biraz olsun bu aþktan soðuyup üþeneyim;
Yüreðimin yanýnda baktým ulan ben neyim?
Þuurumu kaybetmiþ, dünyayý aþýyorum.

Kendime gelemedim, þaþtým kaldým bu iþe,
Öyle efkârlandým ki bakmadan üçe beþe,
Zom oluncaya kadar devirdim birkaç þiþe,
Hâlâ aþkýnla sarhoþ, peþinden koþuyorum.




Sosyal Medyada Paylaşın: