Germe Kendini
Germe kendini böyle, suratýný asarak,
Ben senin hep o güleç yüzüne aþinayým.
Ýncitme yüreðimi, damarýma basarak;
Kalbim sana emanet, nereye taþýnayým?
Maviye hasret iken, gösterme siyah rengi,
Doydum karanlýklara, hicrana artýk kandým.
Yaralý bir kartal say, yalnýz bir kurdun dengi,
Celallenme dur hele, ezelden beri yandým.
Tebessümünle baþlar, koca þehirde hayat,
Kaldýr dumaný, sisi; görünsün güneþ yüzün!
Sana þefkat yakýþýr, kaprisi kuyuya at,
Gözlerinde kaybolsun, anlamsýz hoyrat hüzün!
Gel-gitler, fýrtýnalar, mehparenin iþi mi?
Sakin bir liman ol ki, dinlensin ruhum sende!
Yýllar öðüttü yaþý, aklar sardý baþýmý,
Sýmsýcak bir gamze çak, mesut olayým ben de!
10.08.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.