SÖYLE...

SÖYLE...

Sevmiþim aklým ondadýr,
Ela gözlüme baþka söyle,
Yüklenip kervan yoldadýr,
Duymamýþsa yanlýþ söyle...

Hasta deðil de, saðlýðým,
Düþkünlük yok,varlýðým,
Boy bos,ille de darlýðým,
Hayli malý,mülkü söyle...

Haber almýþsa ellerden,
Su içmiþ yeþil göllerden,
Baþka ne gelir ki elden,
Ýyilikten haberimi söyle...

Bahsetme kara sevdadan,
Kendimle olan kavgadan,
Üzümden,nardan,ayvadan,
Evi ,barký,yurdumu söyle...

Deli,divaneye döndüðüm,
Biçareye dönüp güldüðüm,
Onsuz an be an öldüðüm,
Seyyah olup ,gezdiðim söyle...

Günlerimi gün, eylediðim,
Her dem çalýp söylediðim,
Rüyalarýmda görmediðim,
Onsuz da yaþadýðýmý söyle...

Felekten günler çaldýðým,
Hayattan murat aldýðým ,
Keyfe,alemlere daldýðým,
Aþkýný unuttuðumu söyle...

Çifte kumrulu hayatýmdan,
Baðým,bahçem , katýmdan,
Mutlu , mesut rahatýmdan,
Cennet’ten köþkümü söyle...

Çoluk,çocuða da karýþtýðým,
Dost akrabalarla barýþtýðým,
Ýþler,güçlerle de yarýþtýðým,
Bahtiyar olduðumu,söyle...

Söyle ki mutsuz, olmasýn,
Gül benzi,sararýp solmasýn,
O gözleri de yaþlý kalmasýn,
Vebali yoktu,dediðimi söyle...

Þeyhim;Derki selamlarýmý,
Hatýralarda ki, kelamlarýmý,
Gençlikte ki boþ gamlarýmý,
Hepsini unuttuðumu söyle...


Nurettin GÜLBEY
Saat : 00.51
08.08.2017
Yalova

Sosyal Medyada Paylaşın: