SATTI BANİ...
SATTI BENÝ...
Bu yalancý alemde,yürürken adým adým,
Kimlere elim verdimse,sallayýp attý beni,
Doðrularý bulmak için, kitaplarý taradým,
Ellerimi býrakanlar,deðmezlere sattý beni...
Bakarým gök yüzüne,yerde neyi ararým,
Ayaðýna bakmam,baþa bakmak kararým,
Dost bildiðim hainse,oda benim zararým,
Baþýma tacý ettiklerim,dertlere kattý beni...
Eyledim dert ortaðý,bölüþtüm ben aþýmý,
Kardeþten de ileri,en mahrem sýrdaþýmý,
Vasiyet eylemiþtim,diksin mezar taþýmý,
Daha yarý yollarda,her dem aðlattý beni...
Bilip onu yakýným,duydum ona özgüven,
Uzun ince yollarda,kýrdýrdým ona dümen,
Saklýdýr arka yüzler,ön yüzüdür görünen,
Dost yüzünü gösterip,düþmana sattý beni...
Þeyhim;Derki toplanýp,gelin yaný baþýma,
Bakarken ileriye,geldim altmýþlar yaþýma,
Ne zaman ki en yakýn,güvenip kardaþýma,
Düþer iken uçurumdan,el atýp tuttu beni...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.42
06.08.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.