ŞENAY GELİN...

ÞENAY GELÝN...

Þayet ilk taþý nasýl koyar isen, temele,
Esirler gibi izler,arkadan gelenler onu,
Neneler kaçarken çekmezse, besmele,
Analarýnýn yönüne doðru, gelinin sonu...
Yürür Þenay gelin,kaynana izinden,hele...

Göçmüþ Tokat’tan,yollarý geçer Ali’den,
Esirgemez sözünü,erenlerden veli’den,
Belki biraz korkuyor,Ömür gibi deliden,
Hesü hüsü hiç takmýyordur,Þenay Gelin...

Temiz yüzlüdür,gýrtlakta boðum yoktur,
Bilmez hileyi hurdayý,yalana karný toktur,
Laf,söz atan da olursa,söyleyeceði çoktur,
Ara ,berede kaynamýyordur,Þenay Gelin...

Ayrý durup,ayrý yaþýyordur,eli,gününden,
Kararýný vermiþtir çoktan,evelce günden,
Ýyi ,kötü eksik olmaz,hele de ki düðünden,
Çalýp oynamayý bir hoþ sever,Þenay Gelin...

Muhafazakârlarýn içinde,odur demokrat,
Altý oktan vazgeçemiyor,bu onda murat,
Konuþunca bir baþka oluyor,damaðýna tat,
Ailenin mor gülü, ayrýk otu, Þenay Gelin...

Evlatlarýnýn, Maþallahlarý vardýr boyunca,
Araba almýþ ama, binememiþtir doyunca,
Kör olasý hýrsýzlar, bunlarý bulup soyunca,
Bedduasý eksik olmuyordur,Þenay Gelin...

Ömür sevmiþ onu,oda sevmiþtir o kadar,
Bir aradadýrlar yazlarý, kýþlarý ve ilkbahar,
Varsýn felek eksik yazsýn onlara,kim takar,
Alýn teri,göz nuruyla çalýþýr,Þenay Gelin...

Büyüðü Mete,Arslan gibi var bir duruþu,
Aklý baþýnda,cesur,takmýyor kurdu,kuþu,
Evlerinden eksik olmuyor,huzur ile huþu,
Mutluluðu bulmuþ aileden ,Þenay Gelin...

Irmak kýzým,güzeller güzeli,ana kopyasý,
Annesinden hiç ayrýlmaz,sanki sefer tasý,
Bende severim onu çok,tatlý,minik balasý,
Hep beraber çok mesutlar,Þenay Gelin...

Söylemiþ ona komþusu,bütün bu sözleri,
Þenay, nasýl baþa çýktýn,seninkiler Azeri,
Hele birde tanýsan beni ,birazca gel beri,
Deyip sözünü de sakýnmamýþ,Þenay Gelin...

Þeyhim;Derki çok severim,tanýmam iyice,
Çocuklarý ve eþinden,almýþ sonuç, netice,
Ýþ güçleri yolundadýr, olamaz asla kötüce,
Neþesinden hiç geri kalmaz,Þenay Gelin..

Nurettin GÜLBEY
Saat : 19.29
04.08.2017
Yalova

Sosyal Medyada Paylaşın: