yüzü olmalý insanýn aþka benzeyen yaðmurlar bu gece ruhuma rehin eski pencerelerin boþaldýðý takvimden topla sesini rüzgar -uyuyacaðým-
bir kan akýyor bir deniz suskunluðun ve nedensiz ölümlerin kýyameti toprak kokusu deðil iklimin gece içinde seviþmeler günün teninde yara kaybolan kente dönüyor adým küçük çocuklar ve zamanýn aðrýsýna saklanan düþler -daðýlýyoruz-
sahi hiç sevdam olmadý benim gözlerimin benimle baþlamadýðý kýr`larý yok yeþili yok ülkemin.
ahh...
uykumda öpüyorum seni boþluða düþen yalnýzlýðýn korkusunda kendimi özlüyorum en çok yeniden baþlamalý hayat denizlerin ve kýyýlarýn çekmediði yüzü olmalý birazdan yine yarýn olacak gün geçecek aþk üþüyecek
yüzün olmalý kalbindeyim demeli
biliyor musun Anne! terkettiðim yere hiç dönmedim - öldü sanýyorlar-
bilmiyorum yalnýzlýk kaç kez kalbimi vurdu suyla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.