BEN DE İNSANIM

Ne hatýrýmý sor, ne ismimi an
Bu hasretlik cana, tak etti caným
Alýþtým sensiz de, geçiyor zaman
Ben de seven bir kul, ben de insaným.

Zaman derinleþti, vuslat ýrakta
Ruhum susuzlarda, gönlüm kurakta
Baðým hazanlarda, tarlam çorakta
Kalbim sektelerde, akmýyor kaným.

Bilmem ki kaderdi, böyle yazýldý
Alnýma sevgimin, mührü kazýldý
Nesimi’yim sanki, derim yüzüldü
Evim barkým gitti, yýkýldý haným.

Bekle bekle sabrým taþtý, bilmedin
Hasretlik daðlarý aþtý, gelmedin
Ne fýrsatlar geldi geçti, gülmedin
Baþkaca olamaz, bu aþka taným.

Vebalimi alma, sanma unuttum
Unutmaya karþý, panzehir yuttum
Kaybederim diye, kalbimde tuttum
Ýnan özlemekti, en tatlý aným.

Gözüm yaðmura eþ, akýttým yaþý
Yanýz senin için, koymuþum baþý
Olmuþum çarkýnda, deðirmen taþý
Ancak sana döner, bakar dört yaným.

Necati uðraþma, yenildin iþte
Ýsmin hece -hece, dudakta, diþte
Sanki gerçek gibi, yaþarým düþte
Sen korku yaþarken, ben periþaným
Adýn mýsralarda, caným sultaným.

Necati OCAKCI
04.08.1017
ANTALYA



Sosyal Medyada Paylaşın: