Belen’de Bir Seyyah

Farz et ki yorgun bir seyyahým hancý,
Bir gece ansýzýn uðradým sana.
Ben Amanoslar’da garip yabancý,
Uzaktan geldim geçitteki hana.
Yorgunluklarýmý bir anda silen,
Yaþantýnýn gözü, yolusun Belen.

Asýrlardýr durur Kervansarayýn,
Kanuni’nin þaný yaþýyor halen.
Bayrak tutmuþ eli, burçta arayýn,
Kahraman torunlar coþuyor halen.
Hilâlimin nazý, alýsýn Belen,
Osmanlý’nýn izi, elisin Belen.

Gedik Vadisi’nden esiyor meltem,
Bir âþýk çýkmýþ meydaný inletir.
Sazýn tellerinde daðýlýr matem,
Yanýk türküleri beni söyletir.
Naðmesi hançerdir baðrýmý delen,
Ozanlarýn sazý, telisin Belen.

Yeþil gözler zeytin, sözlerinse bal,
Tuttuðun sepete sýðar mý ki hiç,
Büyüttüðüm üzüm salkýmý melâl?
Yörük Kýzý nedir derdime ilaç?
Meyvelerle dolu, sepetin-selen,
Has incirin özü, balýsýn Belen.

Vakit doldu yola revan olsam da,
Gitmek istemez ki misafir gelen.
Birkaç günlüðüne nefes alsam da,
Tatlý bir sedaydý geride kalan.
Ýnsanýn civanmert, yüzleri gülen,
Muhabbetin sözü, dilisin Belen.

Sis inince etraf olur zifiri,
Esen yelin yok mu bitirir beni.
Aldým kervanýmý oldum seferi,
Kim bilir ne vakit görürüm seni?
Bakras’ta karþýlar muhteþem kalen,
Hatay’ýn ak yüzü, gülüsün Belen.



Muhittin Alaca



Sosyal Medyada Paylaşın: