sensiz yaþlanýyorum alabildiðine...uðrasan diyorum evcil yalnýzlýðýma
gökyüzüm olsan, denizim,yeþilim
yazgým
yarýmým
küfürbazým
ayak izleri dilsiz iklimimin
gelgitlenen ýþýðým kýrýk
içimin ara sokaklarýnda,
tek pencereli duygular
toprak var yeþeremeyen
deniz var yaþam kýyýsýnda
soluk eðreti
an olabildiðince...
omzuna konmasa diyorum sabahçý kuþlarý,
nakýþlý hüzünlerin karmaþalarýna
eyvahlar nakarat olmasa
þükür öte
düþ tozu serpmesem
su üstü balýklarýna
sol sesim
ikindim
inatçým
iki kubbelik gökyüzü buldu sanki,
içimdeki nafile þeyler
öteye gidemeyen gün sabýrsýz
ihtimaller yedi renk
cürmümü rýzýklandýrýyor secdegahýmda ,
aþký kutsayan hüküm
ibadet vaktidir þimdi,
avcumdaki kýrýlgan isyanlarýn
sana dönüðüm imkansýzým
aç mihrabýmý
adýnla baþlayan dualarýma
suadiyetemmuzikibinonyedi
Demir Mutlugil