Duble Yaşamak

Seni düþünmek, beklemek var ya içinde,
Hasretliði bile seviyorum artýk.
Ellerinle yüreðime dokunduðundan beri,
Ruhum sende dolaþýyor,
Kalbim sende atýyor.
Gün seninle doðuyor, seninle batýyor.
Mesafelerin, mekânlarýn önemi yok,
Hangi þehir ve duraktaysan,
Hangi otobüsteysen,
Göz göze, diz dizeyim seninle.
Kalabalýklarda yalnýz deðilsin,
Manolya kokulu yarim.
Aldýðýn nefeste bile ben varým.

O yüzden hep gül ki, soldurmayasýn
Gamzelerinde açan gülleri.
Susmasýn, aþkla öten sevda bülbülleri.
Özlem utansýn gözlerinde,
Hüzün deðmeden kirpiklerine,
Kaybolsun bir ömür boyu.

Sen ey ruhumun can suyu,
Bir daha aðlama, karalar baðlama!
Araya gurbetlik girdi deyip,
Benim de yüreðimi daðlama!
Ben hasretliði çýkardým
Aþk kitabýndan.
Ýçimdeki senle, sonsuza dek
Duble yaþayacaðýmý
Çýkarma aklýndan!

28.07.2017
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: