Seni ilk gördüðüm aný hatýrlýyorum da
Saçlarýn dalga dalga akýyordu açýk yeþil bluzüne
Mavi renkli pantolonun altýnda
Terlikle girmiþtin yüreðimin en ücra köþesine...
Oysa nereden bilecektim
Yüreðimin o ücra köþesini yine sen kanatacaktýn,
Sonra yine bir gün yanýma gelip ellerini açmýþtýn
Parmaklarýnýn titreyiþini göstermiþtin ya bana...
Sessizce geçirmiþtim içimden
Sen bir heves, bir tutku deðildin benim için..
Sen, elbiselerimi ütüleyecek olan
Yemeðimi hazýrlayacak olan
Sen, beni iþe uðurlayýp, iþ dönüþümü bekleyecek olandýn....
Elini tutmadan, saçlarýný okþamadan geçen iki yýl
Çocukca, masumca, tertemiz duygularla geçen iki yýl...
Ve sonrasý,
Felek tokadýný atmýþ
Kader yollarýmýzý ayrý çizmiþti
Bizim suçumuz yoktu ki
Sen artýk ellerin kadýný, çocuklarýnýn anasýydýn
Ben bir ömür mutlu olmaný isteyen duacýndým...
Ve koskoca geçen yirmi yýl
Geçen gün bir þiir yazmýþtým....Ama senin için deðildi..
Beni þiirlerime veda ettiren sen,
Yine þiirlerime baþlamama neden olan sendin....
Sakýn yanlýþ anlama lütfen...
Geri dönmeni beklediðim yok....
Sadece hasretti sebebim...
Senden sonra geçen zamanda
Seninle dört defa karþýlaþtýk...
Evet, koskoca yirmi yýlda dört defa hasretim dinmiþti....
Yani 7300 gün içinde sadece dört defa....
Bu hangi aþka, hangi insanlýða sýðardý be gülüm.....
Hiç mi düþünmedin, arayýp sormadýn...
Ben sensiz gece gündüz ölüp ölüp dirilirken
Nefes almadan nasýl yaþanýyorsa yaþadým.....
Sen kalp yerine taþ mý taþýyordun, anlayamadým...
Þunu bilesin gülüm, senin gidiþinle benim için zaman durdu...
Sadece bedenim eskidi, kalbim ayný kalp.
Duygularým ayný duygu, hislerim ayný his.
Ama senin için deðil hiç biri...
Olmasý da imkansýz.....
Ey sevdiðim, unutmadan þunu söyleyim
Sen gitmeseydin de biz kavuþamayacaktýk....
Çünkü benim kaderim bu...
Hani ayrýlýklarýn þairi var ya
Hani bitik adam var ya
Herkes kendini söyler
Ama o benim iþte.
O benim gülüm...O benim..
Fatih KÜSKÜN