Daha yeni þafak söktü Güneþ daðlardan yuvarlanýyor gökyüzüne Gece utanýp çekiliyor tenhaya Ay ve yýldýzlar saklanýyor Gündüzlerin peryasýzlýðýna Kuþlar daha yeni ötmeye tutulmuþlar Þu gündüzün karanlýðýna Herkes bir telaþ içinde Uykuyu býrakýp gündüze selam verircesine Geceden kalan yaðmurun kokusunu içine çekiyor Þu gecenin sarhoþluðunda birlikte olan sevgililer gibi Islak yaðmurun altýnda hafif bir ayýn nahoþ ýþýðýnda iþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.