BİR UÇTAN BİR UCA

seni içerim
ne kahve tadý var sende
ne çay tadý
hayattýr sendeki tadýn adý.

þimdi bir umutsuzluk içerim
genzimden düþürüyor seni tokluðu
sövgü taþýrým býraktýðýn boþ yanýmla
birazdan tadýný unutur giderim.

verilmiþ sözlerinin üzerine iki sancýlý yalanýný döktüm
ekmek kokusu içmiþti benzin gibi bakýþlarýn
nasil olsa pazarlara düþer er geç yoksul yürekler
o yüreði katran karasý bir geceden söktüm.

halbuki þapþal taylar gibi olacaktýk seninle
bir uctan bir uca tükürecektik zamana ve izafiyetine
zamanýn kendisine seviþerek küfredecektik
hem de ana avrat
’hayde bebegim,’diyecektim,’sende okkali bir küfür at’

gelmedin,
sonsuzluðun soðuk bulvarlarýnda bekledim,
günahlar geçti
hüzünler ve çýðlýklar,
buðulu yýllarýn,
sancýlý insan bakýþlarý
bir tek sen kayýptýn
bir uçtan bir uca...

ve keþke ölmeseydi içimizdeki çocuklar
düþ ýrmaklarýnda yüzecek
hayal kentlerimizden güneþe bakacaklardý
bir kaç çelme atacaklardý iklimlere
iki uzun þarký söyleyecek
zamaný bizim için koþacaklardý
bir uçtan bir uca...

Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın: