karmaþasý en yüksek daða benzer
ben de býraktýðýn hüznün
hani þaraba benzese,
üç-beþ günahý göze alýr içerim;
...Ýstanbul’u adým adým gezdim
balýk ekmek,üstüne de þalgam
faydasý yok i mge ne söylese de
ben Ýstanbul’la hüznünse yokluðunla gezer
þimdi herþey gömülüdür anýlarýn dibinde,
beni aldýn götürdün,
sen seni götürme
sen kal bari geri de...
diyorum ama;
cümlelerin de ruhu ve hafýzasý vardýr...
belki bu yüzden evren
cümlelerde saklý anlamlar için küçük ve dardýr...
ciddiye alma beni herþeye raðmen
bakma böyle çýðlýk bastýðýma
yaralýným,
aklýmýn paslý menteþeleri nasýl da gýcýrdýyor bu gece,
yine herþeyi mahvettin o aklýn menziline girince...
ne düþümdeki yetti sana
ne yüreðimdeki
...þimdi ait olduðun yerdesin..
arsiz bir kýsrak düþü gibi kendini
gecenin duvarlarýna çarpabilirsin
kayýp milyonlarca cümleden birisin
velakin
hayatý yýkayan yaðmur olsan
günahlarýmý yýkatmam sana bilesin...
Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.