MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

15 TEMMUZ - İstanbul
ünal beşkese

15 TEMMUZ - İstanbul




(uyaklar, gazel tarzýnda)

Öðrenecek çok þey var, o gecenin dersinden,
Türk’ün Türk’e sýktýðý ihanet mermisinden.

O gece ne yaþandý, neler gördü Ýstanbul,
Görülmeyen neler var, perdenin gerisinden.

Kahpe bir hücum oldu, sonra destan yazýldý,
Nerden patladý volkan, bu þehrin neresinden?

Önce þaþkýn gözleri uyarmak için sanki
Bir ’kalk borusu’ sesi, gaipten birisinden

Ve bu sesle titreyip kendine gelmiþ gibi
Uyanan aslan çýktý, kükreyip kafesinden...

Sûra üflenmiþ gibi titretip gökkubbeyi
Sultanahmet Camii, altý minaresinden.

Marmara’nýn dibinden yankýlanarak dönen,
Cihada çaðrý gibi gelen selâ sesinden...

Bu ilâhi çaðrýyý duyunca hiç durur mu,
Eyüp Sultan kalkýp da, çýkarak türbesinden

Yürüdü ’Allah’ deyip, peþindeki ervahla,
Evliyâlar fýþkýrdý topraðýn sînesinden...

Ve Fatih Sultan Mehmet, kýr bir atýn üstünde
Huruç emrini verdi, asýrlar ötesinden,

Onun emânetini korumak boyun borcu
Îman, elbet gelecek hainin üstesinden.

Ýþte böyle baþladý Ýstanbul’un destaný,
Þaha kalktý Ýstanbul, o yedi tepesinden...

Ýstanbul’lu ayný kan, ayný cevher, farký yok
Erzurum dadaþýndan, egenin efesinden,

Görünce cenk vaktidir, konu kutsal dâvadýr,
Binlercesi fýrlayýp þehrin her köþesinden...

Kadýn, erkek, yaþlý, genç, konu vatan olunca,
Ýblis ölüm kusarken tanklarýn gerisinden...

Kanlarýnda boðdular o kahpe ateþleri,
Taþarak bir sel gibi, îmanýn kalesinden.

Bir yanda sapýk güruh, bizi bizden istiyor,
Güç bulup büründüðü askerlik kisvesinden...

Bir yanda da Ýstanbul, yýrtýyor týrnaðýyla,
Gerçek yüzü çýkýyor, sýyrýlýp maskesinden...

Bir felâket tablosu çýktý gözler önüne,
Sabah þehir çýkýnca gecenin örtüsünden...

Kimi cennete geçti, kimi de cehenneme,
Bir rüya gibi geçip ’Þehitler Köprüsü’nden...

’Kandýrýldýk’ diyenler uyandýlar sonunda,
Çözüm, içinden çýktý, darbe bilmecesinden...

Yüzlerce mâsum insan, temizledi günâhý,
Yüz akýyla çýkýldý o kâbus gecesinden...

Yürek, tanklarý ezip, kurtarýrken þehiri
Kudurmuþ ihanetin zulüm cenderesinden

Gün görmüþ Ayasofya, yüce Süleymaniye
Seyrettiller ibretle, tarih penceresinden.

Bir hilâlle bir yýldýz çizince gök yüzüne
Ulubatlý, bir daha, surlarýn zirvesinden,

Îmanla vatan aþký birleþerek kalbinde
Ýstiklal marþýmýzdan, bir cuma hutbesinden,

Ýmparatorluklarýn payitahtý Ýstanbul,
Þimdi de onurlandý, ’Gazilik’ rütbesinden...

Þehitler kavuþurken Peygamberin baðrýna
Yükselip masmavi bir Boðaz esintisinden,

Þükranla ve gururla selam durdu Ýstanbul,
Göðe, beyaz martýlar uçtu Kýzkulesi’nden...

Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.