sana bu satýrlarý; hiç tanýmadýðým ilk defa geldiðim tenha bir çay bahçesinde kýrýk dökük bir masada yazýyorum... temiz bir kaðýt bulamadým... Allah’tan kalemim de tutukluk yapmadý. neredeyim bilmiyorum, sormadým da... nereye gittiðimi de bilmiyorum niye yazýyorum sana, onu da bilmiyorum... gitsem mi buralardan, dedim gittim... bu satýrlarý okuyunca, sen; yaþýyor olacak mýsýn ya da düþünüyor olacak mýsýn, bilmiyorum! sana son defa yazmak istedim... seni son defa bir daha adamakýllý düþünmek istedim... aklýnda kalmak istedim... okuyunca üzülme... üzüleceðini de sanmýyorum ya, boþ ver... zaten bu mektubu göndermeyeceðim sana onu da saklayacaðým göðsümün sol yanýnda... hep orda kal hep öyle kal aklýmdaki gibi… anlýyor musun...
……………………..h.çam
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayrettin.cam.1967 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.