yokluðunun boþluklarýna asýldýðým gecelerde þarapnele sevdalý bir yaraydým ben, ki ölesiye tutuklu kaldým, kana bulanmýþ sol yanýnda.
-hep sana katran karasý yalnýzlýðým.
felçli kalan kalbim düðümlerken akrebi yelkovana iþte yeniden z’amansýzlýðýn ellerinde, soluðunu çaldýðýn ruhum.
yakarýþýný dindiremediðim özlemlerim var bir de dönüþsüzlüðünü çaktýðýn dudaklarým sus-pus bazen, sesim bile kaçýyor benden. hem bilemezsin, hiçsizlikler içindeki ömrümün ne kadarý gece, ne kadarý sen.
bileklerime kadar sývadým iþte gözyaþýmý aþkýna kötürümlüðüm çýrýlçýplak avuçlarýnda. "ellerini çivile artýk ölüm kokan kalbine.."
emel güneysu/onüçtemmuz’a
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.