tam ortasýndayken ömrümün, karanlýðýn kuytusuna saklanýr oldu hayallerim... nursuz býrakmayacaðýný bildiðim güneþ bile yar etti kendine ay’sýz gecelerimi.. doðmaz oldu günüme..
hiç sevmemiþcesine...
yapýþmýþ ruhum sanki musalla taþýnýn üstüne.. öyle þevkatle yakýyor ki tenimi, melek suretiyle..
hiç ölmemiþcesine... ...
bir elimde gözlerin bir elimde kalbim ve kalbim artýk benim...
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.