yüzümün solgun tenli tebessümleri þehrin felç geçirmiþ duvarlarý gibi her çizgide yalýn ayak dolaþtýðým çýkmaz bir sokak..
buruk yalnýzlýklarýn gölgelediði göz kapaklarýmda kaderimin vaazýna aðlayan "ben" bir de ayyaþ sevi(þ)lerin yalnýzlýðýnda ve katil cümlelerin ruhsuzluðundaki "sen".. ....
iç çekiþmeli kuytularda tüm korkularýmý intihar ettirip ölü ruhuna tevekkül ettiðim sevgilim.. anlasana gözlerinde uyuyup sesinde uyanmak istiyorum her sabaha her güne seninle doðmak, henüz ölmemiþken ölümsüzlüðü içmek istiyorum avuçlarýndan.. senli geçmiþim akýnca kirpiklerimden sus oluþlarýma diz çöktürüp, sensizliðin doðurduðu matemi tek kurþunla alnýnýn orta yerinden vurmak istiyorum..
sevgilim bi-r kere gel de yüreðime uçuþsun kelebeklerim sesin deðsin nefesime ömrümce.. sevgilim hadi gel de sensizliðin canýný çýkaralým seninle...