BU İĞNE KENDİME
Gayri güvenilmez oldu kimseye,
Kimisi yalaka,kimi dalkavuk.
Ne bulursa indirirler keseye,
Kimisi jurnalcý,kimisi lavuk.
Ýnsan görünümlü þeytan azmaný,
Fýrsat için kollar uygun zamaný.
Kuyunu hazýrlar,beller ananý,
Çýkarsa karþýna bir suyu “savuk”.
Keseriyle yontar kendinden yana,
Bir kerecik demez,al bu da sana,
Pabucunu ters giydirir þeytana,
Sanýrsýn ambara girmiþ aç tavuk.
Vahþi olur yeni uyanan ayý,
Hep bulanýk suya sallar oltayý,
Köprüden geçerken herkese dayý,
Demeyi becerir,uyanýk “mavuk”
Kötü söz kendime,iyisi sana;
Bizim keser yontar, herkesten yana.
Alýrým, hissemden düþeni bana,
Eðer kafan yoksa,tutunmaz kavuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.