İKİMİZ DE YALNIZIZ ARTIK

Uykusuz geçen bir gecenin sabahýnda
Bugün ayrýlýðýmýzýn ilk günü
Sudan çýkmýþ balýk gibi þaþkýným
Yaþananlara bir anlam vermek zor
Nisan bir þakasý olmasýn diye soruyorum kendime .

Ýçimdeki yaram depreþti çýktý su yüzüne
Bak geldik yol ayrýmýna bizde
Kalmadý sevgi pýrýltýlarý gözlerimizde
Susmasýný bilmedik haykýrdýk ikimizde

Her rüzgar estiðinde acýyor caným
Kabuk tutmaya çalýþsa da yaram yine kanýyor
Aklýma geldikçe sözlerin can evimden vuruyor
Hayat beni yormadý senin yorduðun kadar

Hatýrlar mýsýn
Gözlerine bakýp da söylediðim sözleri
Senden ayrýldýðým gün ölürüm demiþtim
Belki hemen ölmedim
Damarlarýmdaki kanýn çekilmesini bekledim
Ama bir adým daha yaklaþtým ölüme
Yaþayan bir ölüden farkým yok

Sen giderken yalnýz yüreðimi deðil
Senle olan hayallerimi de götürdün
Hani giderken dudak ucuyla bana dedin ya
Birgün dönerim uzun sürmez ayrýlýðým
Sevgim hiç eksilmez demiþtin

Biliyorum
Aramayacak sormayacaksýn beni
Söyle hangi giden döndü geri
Bir suçlu edasýyla baþýný eðip
Yüzün kýzararak kaçýrmýþtýn gözlerini

Söyle mutlu musun þimdi
Yüreðimi söküp aldýðýn gibi
Gökyüzünden yýldýzlarý toplayabilecek misin
Her birinden dilek tutmuþtum ikimize

Sen yüreðimde solmayacak bir çiçektin
Nasýl da inanmýþtým sana
Her yeni günde artacaktý sevgimiz
Þimdi yoksun bomboþ yüreklerimiz ...


Refik
08 . 07 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: