KULUN BENİM...

KULUN BENÝM…


Gel ey güzel gir bahçeme,topla ayva,narýmý,
Eðer mazlumlardan isem toprak örtsün arýmý,
Yoksa çýkar asumana, tutma sen ahu zarýmý,
Bu dünyada cevreyleyip,ahrette yanan benim…

Ömür kýsa,yaþam uzun,çýrpýnma boþ boþuna,
Zulmeyleyip caka satma,gitme zalim hoþuna,
Masumlarýn vicdaný var,taþ atma sen kuþuna,
Hesap günü sorulursa,demeki mazlum benim…

Hak yeme ve tövbe eyle,baþýna da bela arama,
Tatlý yiyip,acý döküp,acýlar çekmek var amma,
Dert yanýp,feryat edip,merhem yokmu yarama,
Defterine notlar düþüp,hatýrýna da salan benim…

Eller aðlarken gülme sakýn,bakýp bakýp halýna,
Her þey burada gerisi yalan,tamah fani malýna,
Gün gelir kurulur divan,binersin imamýn salýna,
Bak yürüyor ölü kervaný,deyip de gülen benim…

Az yaþadým,çokça gördüm,daðlarýn yücesini,
Ayýrmýþým biri birinden karga ile bülbül sesini,
Ecel gününde yakýnda duysan, Azrail nefesini,
Dediðini unutma,alçak daðlarý yaratan benim…

Bu hayatlarýn daim deðil,aðlasan da yok sonu,
Yaþa ve yaþat anýlarýn,kalmasýn baþkaca konu,
Kefene de sarýyorlar, üstünde de yoktur ki donu,
Tabutun baþka yolcusu yok,meðer öleni benim…

Þeyhim:Derki bak kardeþim bunu bil, ölüm hak,
Yaradaným hiç hazzetmez,sevmediði þey nifak,
Hallac-ý Mansur olup,söyleyebilir isen Enel-Hak,
Dar aðacýnda sallanmadan,Ya Rabbi kulun benim…


Nurettin GÜLBEY
10.41
06.07.2017
Yalova
..
Sosyal Medyada Paylaşın: