bir tek "ben" olup kendime yaşayamadım...

Bir Tek, "Ben" Olup Kendime Yaþayamadým...


harman oldum; baþak yýðýnlarý oluþturdular sýrtýmda
rüzgar halay çekti, savurdukça samaný...
gönüller hoþnut ettim, tahýllar ayrýldýkça,
ambar oldum, biriktim...
yol oldum ayaklara
su olup aktým derelerden bahçelere baðlara,
ateþ oldum ocaklarda; sýcacýk...
bir tek "ben" olup kendime yaþayamadým...
*
azýk oldum çobanlarýn sofrasýnda, sevindiler yedikçe...
ellerinde asa oldum, yoruldukça dayanýlan
sevinç oldum Gül ananýn yüzünde
aðýt oldum yeri geldi, aðlayanýn gözünde...
ben oldum, yaþ yerine yanaklardan süzülen
mendil oldum, kuruttum...
yazma oldum çiçek çiçek baþlarda
"çevre" oldum nakýþ nakýþ iþlenen...
arada bir, name oldum yavuklunun dilinde
gönüllerde sevda,
sevdalýya türkü oldum...
bir tek "ben" olup kendime yaþayamadým...
*
yeri geldi hasret oldum, yakýp eriten...
bakan göz oldum kimi zaman
sallanan el oldum
iþitilen azar
yenilen þamar
yaþanan hikaye oldum ...
inanç oldum kalplerde,
güvenilen adam oldum kimilerine,
sevilen delikanlý, baþkasýnýn yerine...
kovulan maraba
çalýþtýrýlmayan amele oldum ve de horlanan...
sonra, heybeye konulan dert
askere gitmek isteyen genç oldum, bilakis
harçlýðý olmayanlara harçlýk oldum...
bir tek "ben" olup kendime yaþayamadým...
*
bazen, zaman çok çabuk geçti dedim, heyecanlandým...
bazen de bekleyenlere müjde oldum, aldandým...
çocuk oldum çocuklarýn yerine
kaybolduklarýnda aðlayan...
öksüz oldum, güç vermeye çalýþtým yalnýzlýklarýnda
baþ okþadým, gönül aldým, sýzladým
kaldý ki biçareyim, acizim zaten, himmete muhtaç!...
fukaraya para oldum
ara sýra zengin oldum
yemek oldum, sofralarda cümbür cemaat yenilen
kaþýklarda çorba oldum
taslarda ayran
sofrasýnda neþe oldum kimsesizlerin...
bir tek "ben" olup kendime yaþayamadým...
*
kýrk yýl geçti, ne de çabuk güz oldu!
anlamadan öðle oldu, ikindiye az kaldý...
yalnýz bendim mutluluðun yollarýna hep bakan
insanlýðý yaþamaya çalýþýrken, kendimce...
istediðim hayal neydi, hayat neydi
nereye doðruydu gidiþ?...
bilemeden akþam oldu, düþünmeden bekledim...
sonra, aydýnlýkta görmeyenlere göz oldum
mutsuzlara mutluluk
edepsizlere edep oldum halimce...
bir tek "ben" olup kendime yaþayamadým...
ne çare ki "gönlümce" olamadým gönlüme...

..................................h.çam


Sosyal Medyada Paylaşın: