hiç yedin mi rüzgârýný çarpar adamý üþütür ayazý bak denize açýklarýnda yatar aþkýný boðmuþ deniz kýzý
askerlerin çýðlýðýný dinle cüretkârlarýn çürük tütün kokusu derinlerden kýsma gözlerini bakma kaþ üstünden suçlu deðil kimse sen suçlusun sen kupkuru ödlekliðinden
fýsýldar ilahi ezgilerle kimi aþýk kimi efsane sen sonsuzlukta bir nokta ama deðerli doðruyu oluþturanlar gibi efsanesin topraðýna tehditler savur aþkýna
ilhamý alýr dönersin arkana aþýk olmak ve savaþmak amma ve lakin zeus’un izni olmadan ne bir savaþ ne de öldürmeye deðer aþk helal deðil sana
izmir merkez kuzey güney doðu ve batý bu enginlerde arsýz gemilerden önce cehalet battý
iyot bildiðin afyon buralarda tarihle kol kola dalgalar çakýrkeyif bir konak bir yaka gezerler sallana sallana
sende þimdi sezen gibi sar bir cigara yak ucunda korkularý sonra býrak kalbini konaktan bu halk pasaporttan alýr yoluna ismini kazýr okusun diye alsancak yolcularý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kaptanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.