Yaklaþýyorduk iskeleye, hislerimizden uzaklaþýr iken Eminönü burun deliklerimize asýlýyordu Pruvaya vuran ay gözümü aþýrýyor ve ne de güzel ekmek arasý balýk kokuyordu.
Köprü trabzanýndan geçtik vakit bir hayli geçti o an sevgililerin ilk öpücüðü birbirinin dudaklarýna deðil kadehlerine eðildi.
Yaklaþýyorduk iskeleye Ýstanbullular lambur lumbur iniyor Onlar inedursun, kime aþýk olduðu belirsiz bir balýk ölüyordu anaç bir dalga kayalýða yaklaþan balýðý her seferinde savurup atýyor kayalýðýn dibinde yeþeren yosun, balýðýn intiharýný açýklýyordu. Sosyal Medyada Paylaşın:
Güney Güneyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.