İşçi Kardeşim

Yanýlýyorsun iþçi kardeþim, yanýlýyorsun
Ýþ bu iþ, dem bu dem diyorsun
Ekmek peþine düþüyor, yere de kapaklanýyorsun
Boyun eðmen sade ekmeðedir, ama gel de anlat diyorsun.

Anlýyorum iþçi kardeþim, anlýyorum
Soðuk gecelerde yüreðinde bir volkan taþýyorsun
Hayat deyip geçiyorsun, ama amma da yamanmýþsýn be zaman diyorsun,
Birkaç çift göz için her þeye göðüs geriyor, namussuzlarýn gözünün içine bakýyorsun!

Kýzamýyorsun iþçi kardeþim, kýzamýyorsun
Sabahýn altýsýnda evinden çýkýyor, çocuðunu koklayamadan seviyorsun,
Þerefsizler ile sarýlmýþ dört bir yanýn, nereye dönsen onlara çarpýyorsun,
Kanýyorsun iþçi kardeþim, kanýyorsun,
Bu yaraya merhem yok, bunu da biliyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: