Karanlýðý da seversin
gün de olur gece de merak etme
ardýna sabah kýzýl gül gibi serilir
kývrýlýr bir kedi merdivenin kenarýna
vakit çok geç olur, v’âhlar alýmlý
eyvallah þýk durur gecikmiþliðe
canýn mis gibi yanar
yanar tüm mumlar meselâ ve keþkelere
iç çeker kâlp, panik yapma..
Þura da unutulmuþ bir söz
ora da yakýlmayý bekleyen Roma var
bardakta biraz þerbet
tazedir bezginlik
aklý sarhoþ bir birey yürür geçer
saðlam yapýlý hayallerden
yýkýlýr az sonra bir hayat aðacý daha
bura da hâlâ tutulmamýþ bir söz var
unutma..
Kahveyi þekersiz baþlarsýn içmeye
çayý demli
ekmek gereksiz, yemek boþ icad
gözlerine gülersin inanmaklý
bedenin hafif ötesi
güvenin nemli
hepsi doðal olayý doðan’ýn
yenmek ve yenilmek bitmez bir illet
korkma..
Boþ bir doluluk kaplar her yeri
sanki sen kurtaracaksýn batan gemileri
alnýna kazýdýðýn o iyi niyeti sil
diline batacak söyleyemediklerin
içinde yeþerecek hüznün tohumlarý
yangýnlarýný bile seveceksin
anlayacaksýn kaç bucak olduðunu
tutuþacak hayatýn yaþam denilen telaþý
savrulacaksýn
ürkme daðýlmayacaksýn
her zerreni bulacak
doðacaksýn küllerinden anka misâli
ki anlayacak kimse de kalmayacak yörende yeller esecek garbi
örselenecek daha çok kâlbin, susma.
Batýr kalemi canýna canýna
sustukça taþ olacak harflerin
anlayacaksýn geçtiðini dünyadan
aðýr aksak sevinçlerinden tutunacak
nur topu gibi yanýlgý olacak heybende tamah
yaþamak fani diyeceksin en sonunda
elindeki tüm ipler firarî
devam et yürümeye soluksuz
koþma! nefesini de özlersin
ve
sakýn ardýna bakma!
sendelersin!