ŞİİRİN SEVDASI

Öyle bir ant içtim ki!
Sevdan için gönlümü baðlayacaðým,
Bir mendile þiirini iþleyeceðim.
Yüreðine sunduðum sevgi sözcüklerinle süsleyeceðim.
Baldan ve dudaklarýndan bile tatlý...

Düþlerin sessiz þiirini ayrýlýklarda;
Heybemde özlem biriktirdiðim yýllara,
Alýn yazýsý gibi kazýyacaðým...

Yazdým seni ey aþk! Gönül defterime;
Satýrlarým cehennem ateþi gibi,
Okursan yanarsýn, dokunursan parmaklarýn kanar,
Güneþ bile söner acýndan...

Muska gibi taþýdým seni göðsümde.
Her noktasýyla seni çaðýrdým figan figan...
Yankýlandý adýnla dünyanýn tüm cadde ve sokaklarý...

Bulutlarý kamçýlayan þimþekle;
Benim gençliðimin kalbi iþte öyle atýyor.
Dinmeyen yaðmurlarla gözlerinden akarken,
Topraðý sevdiren ormanlara þiirleri benim eken,
Tüm sýnýrlarýna sevdamýzýn!

Sensizlikten ölürsem, ey þiirlerim;
Gömün beni mazinin en son dizesine.
Anýlarým canlansýn, aynaya bakan yüzüm paslansýn...

Gidiþin deprem gibi salladý beni,
Taþ - duvar, göçük altýnda kaldým.
Gövdem parçalandý, baðrým daðlandý.
Tüm geçmiþimle uygarlýðým yok oldu.

Beyaz atlý þiirlerle sana koþuyorum,
Yelesine tutunduðum umutlarýmýn.
Nal izlerini takip ettiðim yoluna bakýyorum.
Bir tek þiirlerimde, muradýma eriyorum...

Sen sevdasýn her þiirimde biliyorum.
Ýster okunsun, ister okunmasýn aþkla;
Ben seni þiirsizde okuyorum ve dinliyorum.
Her nefesimde seni soluyorum...

Figen ANAR /12.06.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: